Marian Makula - wywiad cz.4

Pragmatycznie mówiąc – nie wszystko jest tak jakbym sobie życzył. Ludzie często upominają się o to, by dać im coś śląskiego, ale niestety korzystają z tego chętnie gdy tylko mają coś za darmo. Jeżeli Ludzie mają już dać coś od siebie, pojawia się większy problem.
Nasze kultury – śląska i z innych regionów – przenikają się. Niestety działa tutaj prawo Kopernika Greshama  – gorszy pieniądz wypiera lepszy. Tutaj jest podobnie. My Ślązacy kupujemy  od Przyjezdnych to co jest gorsze i w drugą stronę. Nikt nie mówi, że nasza kultura jest ekstra, najlepsza, jest po prostu naszą kulturą, ma wiele dobry cech. Czasami przyjezdni mają coś gorszego i powinni też czerpać od nas. Niestety my najczęściej korzystamy tylko z tego, co gorsze.
Tak samo obecna polityka władz, pewne procedury, przepisy są tak sformułowane – że oficjalnie teoretycznie wszystko jest w porządku. W rzeczywistości piętrzą się trudności. Szczególnie śląska inteligencja często wstydzi się śląskiej godki – przynajmniej posługiwania się nią w oficjalnych kontaktach. W nieoficjalnych rozmowach , w rodzinie chętnie się godo. Niektórzy światli ślązacy  uważają  ją za coś prymitywnego, gorszego, w którym wielu rzeczy nie da się wyrazić. Oczywiście urzędowo to trudny język – choćby z uwagi na to, że pewne określenia w naszej godce były zapożyczone z języka niemieckiego, kiedy to byliśmy w Państwie Pruskim. Nowsze określenia są po polsku. Między innymi naszym zadaniem jako twórców jest stworzenie słów, które byłyby adekwatne, niesprzeczne ze śląską godką, jednocześnie do przyjęcia przez innych rozmówców.
Tak więc mam mieszane uczucia co do aktywności naszych ludzi, którzy często upominają się o swoje, dużo piszą, dyskutują, ale gdy przychodzi do konkretów, pojawia się problem. Choć jest wiele osób, które pomagają. Na dzień dzisiejszy to trochę mało. Gdyby wsparcie było rzeczywiste, i było tak wielu ludzi kochających śląską godkę jak w deklaracjach, byłoby inaczej. Mój teatr mógłby swobodnie działać. Wystawialibyśmy przedstawienia, pisali nowe. A w tej sytuacji jest jak jest.

Oczywiście osób z branży znam dużo więcej, ale jeśli chodzi o artystów, z którymi współpracowałem i współpracuję jako Twórca, to pierwszym z wielkich nazwisk jest Katarzyna Gertner – wspólnie napisaliśmy około 30 utworów, głównie piosenek oraz musical Pomsta. Kolejną osobą jest Grzegorz Spyra.
Inną znaną osobą jest Lech Majewski, wyraża się on bardzo pozytywnie o moich walorach aktorskich. Dlatego angażował mnie do 3 filmów – najbardziej znana rola była w filmie Angelus, jak też Młyn i krzyż. Nie wiem czy jeszcze skorzysta z moich usług – mam nadzieję. Kiedyś mówił, że gdyby robił film o Hefajstosie, to obsadził by mnie  w głównej roli (pewnie dlatego, że wtedy nosiłem brodę).
O kim jeszcze wspomnieć choćby nieżyjący już  Jacenty Jędrusik, , Andrzej Lipski, i Jerzy Cnota. Z żyjących i kwitnących  Robert Talarczyk Oczywiście cały skład Kabaretu Rak. Dobrze zapisał się u mnie nadworny ze tak powiem muzyk Bogdan Wyszyński – wspaniały kompozytor, w latach 60’ po sukcesie Zespołu Wiślanie (który zdobył 2. miejsce na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu), wyjechał do Danii, przebywał też w krajach byłej Jugosławii – łącznie przez kilkadziesiąt lat. Od lat 90’ jest w Polsce i cały czas tworzy. Napisał kilka wspaniałych utworów do moich tekstów. Podobnie jak Grzegorz Spyra Można wejść na moje strony, posłucha i poczytać na ten temat. Kolejną osobą jest Eugeniusz Kluczniok – który nakręcił kilka śląskich filmów dobrze przyjętych przez publiczność, zdobył kilka nagród. Współpracuję też ze wspaniałymi Aktorami Teatru Rozrywki, jak Maria Mejer, Elżbieta Okupska, Mirek Książek, Adam Żak – twórca Orkiestry Rozrywkowej. Wspaniała orkiestra, która zaczepiła się przy Teatrze Górnośląskim. Zrobili doskonały koncert z Zespołem Chrząszcze – The Beatles symfonicznie. Świetne widowisko, można było je powtórzyć. Niestety z biletów nie wystarcza pieniędzy, by zapłacić artystom. Polecam to choćby na różne plenery. Te naturalne brzmienie. Teraz muzyka jest zupełnie inna – głównie elektroniczne brzmienia. Różne cuda elektroniczne, ale warto posłuchać jak to brzmiało w latach 60’-70’.

Kolejną osobą z którą miałem okazję współpracować to jeden z najlepszych polskich choreografów – Henryk Konwiński. Twórca największych widowisk baletowych i tanecznych.
Współpracowałem też z Jerzym Milianem – świetny kompozytor, napisał muzykę do kilku moich utworów. Stworzyliśmy m.in. Kozanie na górze na kanwie Ewangelii Św. Mateusza. Zagraliśmy to kilka razy. Chcieliśmy to wystawiać w kościołach, ale nie są za bardzo zainteresowane – przedstawiciele twierdzą, że cześć utworów nie pasuje do kościelnej Liturgii. Wersja pisana była drukowana w jednej ze śląskich gazet. Ludzie przyjęli to świetnie. Muzyka też jest bardzo dobra. Tak więc chciał bym do tego wrócić
I dalej wspomniany już wcześniej Tomasz Białek – tenor, dyrektor teatru. Naira Ayvazyan, z którą świetnie mi się współpracuje.


Wkrótce dalszy ciąg wywiadu