Grzegorz Stasiak - wywiad cz.5

Stacji jest dużo. Taka niefajna konkurencja. No, ale rynek tego wymaga – te wszystkie słuchalności, itp. Ale moim zdaniem idzie to wszystko ku dołowi, niż ku profesjonalizmowi. Teraz jest coraz większe zapotrzebowanie nie na prezentera, ale na informatyka, operatora komputera, który potrafi szukać w jednym, drugim czy trzecim komputerze. Nieważne co gada i jak gada, byle obsługiwał komputer. Inaczej trzeba by zatrudniać spikera, czy prezentera oraz operatora, a to zwiększa koszty, na co większość właścicieli nie pójdzie. Komputeryzacja poszła do przodu, ale przez to obniża poziom programów.

Przede wszystkim sport. Oczywiście teraz głównie z fotela na telewizor. Choć obecnie coraz bardziej mnie denerwuje – teoretycznie ma być profesjonalny, zawodowy, a jest coraz większe badziewie. Najbardziej interesował mnie boks, sporty walki. No i piłka nożna. Ale gdy nie gra zawodowa liga, to też nie ma na co popatrzeć. Oczywiście też czynny sport. 

Tak samo jak z gotowaniem. [śmiech] Czyli bardzo dobrze.

Tak. Pod warunkiem, że robię to, co One chcą. Gdy chcę, by były na ogródku, to nie są zbyt zadowolone. To już są panienki, gdy były małe, wychowywały się w ogródku. Później wolały już rowerek, rolki, czy wyjście z koleżankami. Teraz jedna ma już 12 lat, druga 8 – tak, że lubią przebywać ze mną, ale pod warunkiem, że robię, to co one chcą.

Szczerze mówiąc chyba są jeszcze za młode, by do końca tak to kojarzyć. Oczywiście mówią, że słyszały mnie w radiu, czy w telewizji, ale chyba jeszcze tego tak nie doceniają. Choć młodsza miała też już kilka występów, gdyż tańczy – miała już występy w domach kultury czy na festynach. Tak, że może kiedyś pójdzie w ślady dziadka.

To jest moja bolączka. [śmiech] Uczyłem się na gitarze, już tylu ludzi mnie uczyło, ale nie udało się. W końcu ktoś mi powiedział, „wiesz co Grzegorz nie nauczysz się grać, nie nauczysz się śpiewać. Weź i mów swoje kawały, a granie zostaw innym”.