Dominika i Janusz Żyłka - wywiad cz.2

J.: Śpiewaliśmy i do teraz śpiewamy rodzinnie kiedy się spotykamy. Mój brat jest franciszkaninem. Nazywa się Cherubin. Jeździ po całej Polsce ze swoją „siostrą” gitarą i głosząc rekolekcje często śpiewa. Dla mnie samego nieocenioną pomocą z obyciem z mikrofonem, a w konsekwencji kiedyś w nieznanej jeszcze wtedy przyszłości była możliwość śpiewania jako dziecko psalmów w kościele. Tłumy wiernych w kościołach przede mną i ja ledwie widoczny zza ambonki. To były chwile, które wspominam do dziś. Dały mi wiele odwagi, ale już wtedy potężnej dawki radości i pokochania muzyki, śpiewu.

D.: Ja uczyłam się na pianinie i gitarze. Niestety, tak to jest , że dzieci zaprzątają wiele czasu i trzeba to było obecnie odłożyć na bok. A wiadomo, że instrument potrzebuje codzienności, ćwiczenia. Z pewnością kiedyś do tego wrócę. Tata jest organistą od przeszło 40-u lat. Oprócz tego gra na pianinie, saksofonie, klarnecie, gitarze i akordeonie.

J.: Kiedy zacząłem komponować i koncertować musiałem sam zapełniać scenę. Dawałem sobie radę. [uśmiech] I wpadł mi oto pomysł do głowy, że przecież tam gdzieś ta moja mała córeczka śpiewała z powodzeniem w konkursach kolędowych i innych. Duet rodzinny? To jak w domu. [śmiech] Początki nie były łatwe, ale z czasem fajnie się wszystko poukładało. Dzisiaj powtarzam Dominice, że to ja jestem na scenie tylko malutkim dodatkiem do Niej. Ona mówi, że jest odwrotnie. I tak oto się uzupełniamy.

J.: Nie ma twórczości bez odmiennych zdań. Dzięki Bogu one występują. Ostatecznie wpływają na kształt kompozycji, teksty, plany koncertowe. Daleko nam jednak od konfliktów. Różnice zdań owszem, ale bez konfliktów.

D.: Nie da się opisać jak cudowne są te wszystkie chwile, które przeżyliśmy i daj Boże dalej będziemy przeżywać razem. Koncerty,  wspólne wyjazdy. Wiele rozmów z Tatą sam na sam.  Jest mi nie tylko Tatą, ale także moim najlepszym Przyjacielem.

 

D.: Nie ukrywam, że gdybyśmy mieli występować w roku 2020, to byłby dla mnie spory problem. Wiem, że Tata miał przygotowane rozwiązanie i na tamten czas. Przyszła pandemia i alternatywne rozwiązanie nie musiało wchodzić w życie. Dzisiaj jestem zwarta i gotowa [śmiech] i z utęsknieniem oczekuję na występy.


c.d.n.