Bogdan Kisiel - wywiad 2023 cz.2

B.: Tak. Właściwie wszystko już powiedziałaś. Graliśmy z Romanem Pazurem-Wojciechowskim, przygotowaliśmy program, odbyliśmy kilka udanych koncertów. Między innymi podjęliśmy jednak – jako cały ten skład – z Sylwestrem Targosz-Szalonkiem i gramy w Jego projektach (podczas kilku występów gościnnie pojawiła się Mona Lisa). Obecnie rozglądamy się za jakąś zdolną wokalistką lub wokalistą, bo również dalej chcemy funkcjonować. Byłem wcześniej przez 20 lat basistą, więc teraz – jak to się mawia – „ciągnie wilka do lasu”.

B.: Tak. To był fajny koncert, z wyjątkowej okazji. Tym bardziej, że dawno temu miałem okazję pracować i przyjaźnić się z Luckiem w Grupie Piotra Janczewskiego. Sam koncert był świetną inicjatywą, z udziałem wyjątkowych artystów, w tym Jerzego Grunwalda i Janusza Hryniewicza – artystów na światowym poziomie.

B.: Przeskok nastąpił, gdy swego czasu zostałem zaangażowany do studia i po kolei rezygnowałem z jednego, następnie kolejnych zespołów, sprzedałem moje basy, a zacząłem kompletować sprzęt studyjny. Okres przejściowy trwał mniej więcej rok. To było wiele lat temu. A co do grania – z tym jest jak z jazdą na rowerze, tego się nie zapomina. Ponieważ słucham dużo muzyki, staram się być na bieżąco.

B.: Czy repertuarowo się zmieniło? Raczej nadal rynek jest dosyć konserwatywny, szczególnie w porównaniu z tym, co jest chyba dla wielu wykonawców wzorcem, czyli z rynkiem niemieckim. Tam to zdecydowanie poszło w kierunku muzyki dance i muzyki pop. Jednak nasi wykonawcy, pewnie obserwując reakcje swoich fanów czy publiczności, zachowują tradycyjny charakter. Nie zauważyłem jakiś nowszych propozycji, znacznie odbiegających od tego, co było. Prawdę mówiąc jednak z braku czasu nie śledzę całego rynku codziennie. Co do nowych wykonawców nie wiem, kto pojawił się ostatnio poza Izą, która solowo debiutowała niedawno, czy Magdy. W większości to jest to samo grono artystów, które funkcjonuje od lat. Pojawiły się jakieś nowe nazwiska, ale ja ich nie słyszałem. Trudno więc mi się wypowiadać w tej kwestii.

B.: Muzyka jest moim hobby i wypełnia mi czas. Moim hobby dawniej była astronomia oraz historia starożytnego Rzymu. Trudno mi jednak realizować się w tych dziedzinach, no ale mój syn jest astronomem – można powiedzieć, że taki jest odprysk mojego hobby. Zainteresowałem go, gdy był dzieckiem, wciągnęło go to na tyle, że została astronomem. Mam to szczęście, że praca, którą wykonuję, zawód który mam, to realizacja mojego hobby. Chodzę do pracy z przyjemnością, a nie zmuszony przez sytuację finansową, przez szefa czy inne czynniki. Sam jestem sobie szefem i robię to co lubię.

B.: Ja również dziękuję.