25.07.2022
Warto posłuchać: Frakcja
Nadganiamy nasze zaległości dotyczące płyt, które ukazały się jakiś czas temu – tym razem cofamy się do ubiegłego roku i debiutanckiego krążka Zespołu Frakcja.
Zespół Frakcja debiutował na naszej scenie w ubiegłym roku. To niewątpliwie oryginalny i niebanalny projekt, zdecydowanie odbiegający stylistycznie od głównego nurtu naszego rynku. Przypomnijmy, iż Zespół występuje w 6-osobowym składzie (Joanna Budzisz, Magdalena Poloczek, Andrzej Niedziela, Przemysław Włodarek, Jacek Gretkowski, Henryk Proksa). Debiutancka płyta Zespołu Frakcja, nosząca tytuł po prostu Frakcja ukazała się we wrześniu ubiegłego roku nakładem Wydawnictwa Projektomania. Na płycie znajdziemy 13 interesujących propozycji muzycznych.
Zespół spotkał się z bardzo pozytywnym przyjęciem ze strony odbiorców – zarówno w Radiu, jak też na telewizyjnych listach przebojów. Na płycie oczywiście nie brakuje piosenek, dzięki którym Zespół zyskał popularność – jak Wolna sobota, Lubię słuchać starych płyt czy Puste słowa. Generalnie całość płyty utrzymana jest w klimatach retro – przywodzi na myśl najlepsze brzmienia lat 60’ i 70’, do których często wprost nawiązuje, zarówno brzmieniowo, jak też w tekstach.
Piosenki z krążka Zespołu Frakcja trudno jednoznacznie zaklasyfikować – ich wspólną cechą niewątpliwie są wspomniane brzmienia retro, nawiązujące do muzyki danych lat. Znajdziemy tu utwory z pogranicza popu i softrocka (Puste słowa, Najwyższy czas). Nie brakuje nastrojowych ballad w stylistyce softrockowej (Tylko deszcz, Nigdy nie mów koniec, Było minęło, Refleksja), czy ballady z pogranicza brzmień rockowych i country (Przyjdź do mnie jutro). Sporo piosenek można chyba podciągnąć pod typowego rock’n’rolla (Co ja miałam w głowie, Nie chcę wiele mieć, Lubię słuchać starych płyt). Znajdzie się też nieco brzmień w klimatach pop-reggae (Koniec letniego sezonu, Wolna sobota).
Teksty są ładne, urozmaicone i niebanalne – są poetyckie, ale zarazem życiowe. Pobrzmiewa w nich sporo nostalgii za tym co było, za dawnymi latami, za utraconą miłością… Jest więc coś o miłości – zdecydowanie w niebanalnym ujęciu (Puste słowa, Co ja miałam w głowie, Koniec letniego sezonu, Nie mów nigdy koniec, Było minęło, Tylko deszcz), o życiu (Nie chcę wiele mieć, Przyjdź do mnie jutro). O wolnym czasie i labie (Wolna sobota, Majowy piknik, Przyjedź do mnie jutro), o dawnych czasach i muzyce (Lubię słuchać starych płyt), w pewnym stopniu o wakacjach (Koniec letniego sezonu). Wspomniana nostalgia i tęsknota za tym co było, szczególnie wyraźna jest w piosenkach (Nie mów nigdy koniec, Było minęło, Lubię słuchać starych płyt, Tylko deszcz, Refleksja). Teksty niewątpliwie zasługują, na uważne wsłuchanie się w nie.
Krążek jest w 100% autorską płytą Zespołu – autorem wszystkich piosenek (muzyka i teksty) jest Andrzej Niedziela. Nagrania zrealizowano w Studiu Merlin Bogdana Kisiela, który odpowiada też za aranżacje większości materiału (2 aranżacje są dziełem Mateusza Szymczyka). Płyta jest bardzo solidnie zrealizowana – spójna stylistycznie, ale zarazem urozmaicona. Kompozycje, teksty i aranżacje prezentują bardzo wysoki poziom, uwagę zwraca bogactwo aranżacji – sporo instrumentów, poza wokalami chyba najwyraźniej wybijają się brzmienia gitarowe (chwilami przywodzące na myśl Zespół The Shadows).
To niewątpliwie ciekawa propozycja muzyczna, warta uwagi. Sporo propozycji z krążka zasługuje na fajny, klimatyczny teledysk – choć uwzględniając klimat retro przed realizatorami niewątpliwie niełatwe zadanie.
Zespół spotkał się z bardzo pozytywnym przyjęciem ze strony odbiorców – zarówno w Radiu, jak też na telewizyjnych listach przebojów. Na płycie oczywiście nie brakuje piosenek, dzięki którym Zespół zyskał popularność – jak Wolna sobota, Lubię słuchać starych płyt czy Puste słowa. Generalnie całość płyty utrzymana jest w klimatach retro – przywodzi na myśl najlepsze brzmienia lat 60’ i 70’, do których często wprost nawiązuje, zarówno brzmieniowo, jak też w tekstach.
Piosenki z krążka Zespołu Frakcja trudno jednoznacznie zaklasyfikować – ich wspólną cechą niewątpliwie są wspomniane brzmienia retro, nawiązujące do muzyki danych lat. Znajdziemy tu utwory z pogranicza popu i softrocka (Puste słowa, Najwyższy czas). Nie brakuje nastrojowych ballad w stylistyce softrockowej (Tylko deszcz, Nigdy nie mów koniec, Było minęło, Refleksja), czy ballady z pogranicza brzmień rockowych i country (Przyjdź do mnie jutro). Sporo piosenek można chyba podciągnąć pod typowego rock’n’rolla (Co ja miałam w głowie, Nie chcę wiele mieć, Lubię słuchać starych płyt). Znajdzie się też nieco brzmień w klimatach pop-reggae (Koniec letniego sezonu, Wolna sobota).
Teksty są ładne, urozmaicone i niebanalne – są poetyckie, ale zarazem życiowe. Pobrzmiewa w nich sporo nostalgii za tym co było, za dawnymi latami, za utraconą miłością… Jest więc coś o miłości – zdecydowanie w niebanalnym ujęciu (Puste słowa, Co ja miałam w głowie, Koniec letniego sezonu, Nie mów nigdy koniec, Było minęło, Tylko deszcz), o życiu (Nie chcę wiele mieć, Przyjdź do mnie jutro). O wolnym czasie i labie (Wolna sobota, Majowy piknik, Przyjedź do mnie jutro), o dawnych czasach i muzyce (Lubię słuchać starych płyt), w pewnym stopniu o wakacjach (Koniec letniego sezonu). Wspomniana nostalgia i tęsknota za tym co było, szczególnie wyraźna jest w piosenkach (Nie mów nigdy koniec, Było minęło, Lubię słuchać starych płyt, Tylko deszcz, Refleksja). Teksty niewątpliwie zasługują, na uważne wsłuchanie się w nie.
Krążek jest w 100% autorską płytą Zespołu – autorem wszystkich piosenek (muzyka i teksty) jest Andrzej Niedziela. Nagrania zrealizowano w Studiu Merlin Bogdana Kisiela, który odpowiada też za aranżacje większości materiału (2 aranżacje są dziełem Mateusza Szymczyka). Płyta jest bardzo solidnie zrealizowana – spójna stylistycznie, ale zarazem urozmaicona. Kompozycje, teksty i aranżacje prezentują bardzo wysoki poziom, uwagę zwraca bogactwo aranżacji – sporo instrumentów, poza wokalami chyba najwyraźniej wybijają się brzmienia gitarowe (chwilami przywodzące na myśl Zespół The Shadows).
To niewątpliwie ciekawa propozycja muzyczna, warta uwagi. Sporo propozycji z krążka zasługuje na fajny, klimatyczny teledysk – choć uwzględniając klimat retro przed realizatorami niewątpliwie niełatwe zadanie.
