01.09.2016
Wreszcie na emeryturze… i co dalej?
Jeszcze tylko 12 lat 4 miesiące i 3 dni… Jeszcze 8 lat 9 miesięcy i 13 dni… Jeszcze 5 lat 2 miesiące i 3 dni… Jeszcze 6 lat 8 miesięcy i 1 dzień (by szlag trafił się reformę!!!)… Jeszcze 2 lata 1 miesiąc i 25 dni… Jeszcze 1 dzień… I nadszedł jeden z najbardziej wyczekiwanych dni w naszym życiu – w końcu EMERYTURA!!! Hurra!!! Hmmm… ale co dalej?
W końcu zakończyliśmy odliczanie, wreszcie możemy pomachać na pożegnanie szefowi, zapomnieć o nieustannych stresach, ciągłemu niewyspaniu… Właściwie raj. Ale czy na pewno?
Wszystko fajnie, ale na koncie jakoś mniej pieniędzy, trzeba by się wybrać do apteki i na jakieś zakupy. A w ogóle – skoro nie muszę nigdzie iść, to po co mam wychodzić z domu??? To co by tu robić – dopiero zacząłem emeryturę, to nie będę się brał za prace domowe. W telewizji nic nie ma, poczytać coś? Może jednak jeszcze się zdrzemnę, potem coś przekąszę. Dzień przeleciał, potem kolejny… Ale ten czas szybko leci – już 3 miesiące na emeryturze, a mnie się nic nie chce, choć w sumie jakoś nudno.
Brzmi znajomo? Niestety to codzienność wielu emerytów. Może dotyczy to Ciebie lub np. Twoich rodziców, wujka czy sąsiadki? Na emeryturę czekamy latami, gdy w końcu nadchodzi jesteśmy zmęczeni, nic nam się nie chce, niska kwota na koncie też nie zachęca do podjęcia aktywności. Nie wychodzimy z domu, więc kontakty z naszymi znajomymi jeszcze bardziej się osłabiają – rzadziej ich widujemy, zaczyna brakować wspólnych tematów. A pamięć coraz bardziej szwankuje.
Czy można coś zrobić, by emerytura jednak nie była mrocznym okresem w naszych dziejach?
Tym tematem zajmiemy się w cyklu kolejnych artykułów na naszym portalu.
A teraz kilka ogólnych wskazówek – które możesz wykorzystać zarówno dla siebie, jak też dla Twoich najbliższych.
Emerytura to wspaniały czas – dla Ciebie i dla najbliższych., nie pozwól zburzyć szarej codzienności tego wymarzonego obrazu. To szansa by zregenerować siły, wyspać się, zapomnieć o stresie – ale nie przesadzaj z biernym wypoczynkiem. Zrelaksować możesz się też w pobliskim parku, czy na krótkiej wycieczce (ostatecznie przysługuje Ci zniżka na bilety komunikacji miejskiej).
Masz wreszcie czas dla wnuków – nie znaczy to, że masz teraz przy nich harować od rana do nocy, ale wspólna zabawa, spacer czy opowieści rodzinne, to doskonała okazja do wzmocnienia kontaktów. A może potrafisz delikatnie pomóc wnukowi w odrabianiu lekcji?
Owszem, masz mniej pieniędzy, ale ponosisz też nieco mniejsze koszty – przede wszystkim przecież nie tracisz już dużych kwot na dojazdy do pracy.
Przez większość życia narzekamy, że nie mamy dosyć czasu na nasze hobby, zainteresowania – teraz nastał najlepszy czas. W końcu możemy nadrobić zaległości książkowe, zatroszczyć się o nasz ukochany ogródek, posłuchać ulubionej muzyki.
Zamiast zrywać kontakty ze znajomymi, powinniśmy je podtrzymać, jak też spróbować odświeżyć te nieco bardziej nadwątlone – nie musimy od razu zaczynać od osobistych odwiedzin. Nowoczesna technika sprzyja najpierw bardziej delikatnemu odświeżeniu relacji – zadzwońmy najpierw, czy skorzystajmy z Internetu. Może nasi dawni znajomi, czy krewni mają konto na Facebooku czy (zapomnianej przez młodsze pokolenie) Naszej Klasie? Nie zaszkodzi poszukać.
No i jeszcze jedno – przestańmy w kółko powtarzać, że już jesteśmy starzy – starość stała się pojęciem względnym. Jedni nazywają (nieco archaicznie) seniorami już 50-latków (fajny senior – 20 lat przed emeryturą…), inni mają wątpliwości, czy można tu zaliczyć już 70-latków. Przecież przy dzisiejszym tempie życia i coraz bardziej zawiłych relacjach międzyludzkich, zdarza się, że dopiero osoby około 50 roku życia zostają rodzicami (a mężczyźni nawet później), a wielu 60-latków dopiero zbiera się na odwagę, by zacząć (z sukcesem) realizować swoje marzenia z dzieciństwa i przy okazji zrobić ogromną karierę. Wielu z nas patrzy na swą metrykę i zaczyna porównywać się z pokoleniem własnych dziadków. Ale tutaj w ogóle nie ma porównania. Nie myślmy o tym.
Jesteśmy na tyle młodzi, na ile młodzi się czujemy!!!
Wszystko fajnie, ale na koncie jakoś mniej pieniędzy, trzeba by się wybrać do apteki i na jakieś zakupy. A w ogóle – skoro nie muszę nigdzie iść, to po co mam wychodzić z domu??? To co by tu robić – dopiero zacząłem emeryturę, to nie będę się brał za prace domowe. W telewizji nic nie ma, poczytać coś? Może jednak jeszcze się zdrzemnę, potem coś przekąszę. Dzień przeleciał, potem kolejny… Ale ten czas szybko leci – już 3 miesiące na emeryturze, a mnie się nic nie chce, choć w sumie jakoś nudno.
Brzmi znajomo? Niestety to codzienność wielu emerytów. Może dotyczy to Ciebie lub np. Twoich rodziców, wujka czy sąsiadki? Na emeryturę czekamy latami, gdy w końcu nadchodzi jesteśmy zmęczeni, nic nam się nie chce, niska kwota na koncie też nie zachęca do podjęcia aktywności. Nie wychodzimy z domu, więc kontakty z naszymi znajomymi jeszcze bardziej się osłabiają – rzadziej ich widujemy, zaczyna brakować wspólnych tematów. A pamięć coraz bardziej szwankuje.
Czy można coś zrobić, by emerytura jednak nie była mrocznym okresem w naszych dziejach?
Tym tematem zajmiemy się w cyklu kolejnych artykułów na naszym portalu.
A teraz kilka ogólnych wskazówek – które możesz wykorzystać zarówno dla siebie, jak też dla Twoich najbliższych.
Emerytura to wspaniały czas – dla Ciebie i dla najbliższych., nie pozwól zburzyć szarej codzienności tego wymarzonego obrazu. To szansa by zregenerować siły, wyspać się, zapomnieć o stresie – ale nie przesadzaj z biernym wypoczynkiem. Zrelaksować możesz się też w pobliskim parku, czy na krótkiej wycieczce (ostatecznie przysługuje Ci zniżka na bilety komunikacji miejskiej).
Masz wreszcie czas dla wnuków – nie znaczy to, że masz teraz przy nich harować od rana do nocy, ale wspólna zabawa, spacer czy opowieści rodzinne, to doskonała okazja do wzmocnienia kontaktów. A może potrafisz delikatnie pomóc wnukowi w odrabianiu lekcji?
Owszem, masz mniej pieniędzy, ale ponosisz też nieco mniejsze koszty – przede wszystkim przecież nie tracisz już dużych kwot na dojazdy do pracy.
Przez większość życia narzekamy, że nie mamy dosyć czasu na nasze hobby, zainteresowania – teraz nastał najlepszy czas. W końcu możemy nadrobić zaległości książkowe, zatroszczyć się o nasz ukochany ogródek, posłuchać ulubionej muzyki.
Zamiast zrywać kontakty ze znajomymi, powinniśmy je podtrzymać, jak też spróbować odświeżyć te nieco bardziej nadwątlone – nie musimy od razu zaczynać od osobistych odwiedzin. Nowoczesna technika sprzyja najpierw bardziej delikatnemu odświeżeniu relacji – zadzwońmy najpierw, czy skorzystajmy z Internetu. Może nasi dawni znajomi, czy krewni mają konto na Facebooku czy (zapomnianej przez młodsze pokolenie) Naszej Klasie? Nie zaszkodzi poszukać.
No i jeszcze jedno – przestańmy w kółko powtarzać, że już jesteśmy starzy – starość stała się pojęciem względnym. Jedni nazywają (nieco archaicznie) seniorami już 50-latków (fajny senior – 20 lat przed emeryturą…), inni mają wątpliwości, czy można tu zaliczyć już 70-latków. Przecież przy dzisiejszym tempie życia i coraz bardziej zawiłych relacjach międzyludzkich, zdarza się, że dopiero osoby około 50 roku życia zostają rodzicami (a mężczyźni nawet później), a wielu 60-latków dopiero zbiera się na odwagę, by zacząć (z sukcesem) realizować swoje marzenia z dzieciństwa i przy okazji zrobić ogromną karierę. Wielu z nas patrzy na swą metrykę i zaczyna porównywać się z pokoleniem własnych dziadków. Ale tutaj w ogóle nie ma porównania. Nie myślmy o tym.
Jesteśmy na tyle młodzi, na ile młodzi się czujemy!!!
